قرقاول های سیلور ماده اکثراً  به رنگ قهوه ای دیده می شوند. صورت تیره و قرمز رنگ در دو جنسیت قرقاول سیلور جزو شباهت های آن ها می باشد و رنگهای قهوه ای و سیاه سفید پرها٫ فرق بین جنس نر و ماده میباشد . بلوغ قرقاول سیلور در دوسالگی اتفاق می افتد و قرقاول ماده در سال بین 10 تا 20 عدد تخم می گذارد. هنگام جوجه کشی طبیعی این پرنده، به مدت 26 روز روی تخم می خوابد تا تخمها به جوجه تبدیل شوند.

قرقاول طلایی
قرقاول طلایی با نام های دیگری چون قرقاول بلژیکی و قرقاول چینی نیز شناخته می شود. روی پرهای بال و پرهای تاج این پرنده به رنگ طلایی است و به همین دلیل  قرقاول طلایی نامیده شده است. زیستگاه اصلی قرقاول طلایی کوه های مرکزی کشور چین است. بلوغ قرقاول طلایی در دو سالگی می باشد و قرقاول ماده این نژاد در سال بین 24 تا 36  تخم می گذارد. طول دوره جوجه کشی آن نیز 23 روز است. رنگ بدن قرقاول طلایی نر، سرخ بلوطی است. گردن آن نارنجی رنگ بوده و تاج زردی دارد. رنگ پرهای قرقاول طلایی ماده خاکستری رنگ است و نوک و پاهای آن به زرد رنگ است. قرقاول طلایی پرنده ای بسیار مقاوم است.

قرقاول خزری
قرقاول خزری از جمله پرندگانی است که در ایران بسیار کم دیده می شود. این نوع قرقاول امروزه در اکثر نقاط و کشورهای جهان قابل مشاهده می باشد قرقاول خزری در گذشته بیشتر در نواحی دریای خزر  دیده می شد.اسم محلی قرقاول خزری تیرنگ یا تورنگ است. این قرقاول زیبا گردنی بلند و دمی دراز دارد و در هنگام راه رفتن با گردن برافراشته راه می رود، به همین دلیل قرقاول خزری به طاووس بسیار شبیه است. قرقاول خزری بسیار خوش خوراک است و با سرعت زیادی می دود. قرقاول ها از جمله قرقاول خزری در ارتفاعات کم پرواز می کنند و طول مدت پروازشان نیز کوتاه است.  قرقاول های نر خزری حدود 4 کیلوگرم وزن دارد اما ماده آن وزنی بین 1 تا 2 کیلوگرم دارد. قد قرقاول خزری ماده کوتاهتر از نر آن میباشد.

قرقاول آمریکایی
قرقاول آمریکایی یکی از نژادهای معروف قرقاول ها است. دور گردن قرقاول آمریکایی طوق سفیدی وجود دارد. سن بلوغ قرقاول آمریکایی یکسالگی است . جفت گیری قرقاول آمریکایی نیز در سن یکسالگی انجام می شود. زیستگاه اصلی و تطابق یافته برای قرقاول آمریکایی جنگل ها و کوهستان ها هستند. قرقاول آمریکایی بیشتر در شرق اروپا و همچنین در ترکیه پراکنده هستند؛ اما در ایران نیز یافت می شوند. تخم گذاری این نوع قرقاول در سال بین 60 تا 90 تخم میباشد. طول دوره جوجه کشی قرقاول آمریکایی  حدود 24 روز است.

پرورش قرقاول

فضای پرورش:
بستر پرورش باید حتی المقدور سر پوشیده و دارای کف بتنی باشد. اما برای جوجه ها یا گله های محدود، کف چوبی هم مناسب به نظر رسیده که متضمن شرایطی نظیر کیفیت چوب و فواصل تمییز کاری کف آن می باشد. در صورتی که قبلا در بستر ماکیانی از قبیل مرغ یا بوقلمون نگهداری می شده، باید کاملا کف بستر را از هرگونه مواد ضایعاتی و کود زدوده و گندزدایی نمود. به هر حال پس از هر نوبت پرورش باید سالن را تمییز و ضدعفونی نموده و چند روزی قبل از جایگزین جوجه های جدید، دمای آنرا به حد مطلوب رسانده و بستر را خشک و بدون رطوبت نگه داشت. زیرا بستر خیس یا مرطوب استارت شیوع بیماریهایی نظیر کوکسدیوز بوده که درمان آن چندان سهل نمی باشد.

منابع گرما زا:
برای جوجه های ۱-۳۰ روزه می توان از منابع گرمازا نظیر لامپ یا هیتر های آویزان استفاده نمود.برای مثال از لامپ های حرارتی ۲۵۰ وات می توان برای ۲۵۰ جوجه استفاده نمود. اما گزینه ایده آل آن است که از لامپ های حرارتی پشت جیوه ای قرمز استفاده نمود. زیرا از مزیت هایی همانند مصرف کمتر برق(۶۰ وات)، نور قرمز(ضد قارچ و باکتری) وهمچنین گرمای بیشتری برخوردار  است. به منظور تنظیم فاصله منابع گرمازا تا کف سالن، باید وضعیت جوجه ها را بررسی نمود. به طوری که اگر جوجه ها در زیر منبع حرارتی تجمع کرده باید فاصله را کاهش‌ (افزایش دما) و در صورتی که به اطراف پراکنده شده، باید آنرا افزایش داد (کاهش دما). در اغلب موارد مشکلات ناشی از سرما بوده اما باید توجه داشت که گرمای بیش از حد موجب خشکی عضلات جوجه ها و مرگ زودرس آنها می گردد. در صورت استفاده از لامپ های حرارتی باید در نظر داشت چنانچه هر یک از لامپ ها سوخته باشد یا اتصالی در مدار آنها ایجاد گردد، منجر به افت دما گردیده که در مواقع بحرانی جوجه ها روی هم ریخته و درصدی از تلفات بعلت خفگی را در پی خواهد داشت.

ظروف آبخوری و دانخوری:
ظروف آبخوری و دانخوری، حتی الامکان باید از جنس پلاستیک باشد زیرا در برابر خمیدگی یا شکستگی مقاوم بوده و به سهولت می توان آنرا تمییز نمود. ظروف دانخوری جوجه ها در چند روز اول باید پهن و سینی مانند باشد تا براحتی بتوانند به خوراک دسترسی داشته و همچنین پنجه های خود را با به هم زدن دان تقویت نمایند. اما با بالا رفتن سن جوجه ها باید از ظرف کشیده و دهن باریک جهت جلوگیری از ضایعات و هرز رفتن خوراک استفاده نمود. در کنار ظروف دانخوری، برای هر ۵۰ جوجه باید ۲ تا ۳ ظرف آبخوری را تعبیه نمود.

تغذیه:
خوراک مصرفی در دوره پرورش، بخش اعظمی از هزینه های این دوره را شامل می شود. لذا ترکیب و چگونگی تهیه آن بسیار حائز اهمیت  است. باید توجه داشت که هرگز از خوراک سایر ماکیان بالاخص مرغ استفاده نگردد. دان مورد استفاده جوجه قرقاول ها باید دارای ۲۸% پروتئین و در سنین بالغ ۲۴% باشد. همچنین از تازه بودن و ترکیب ایده آل دان باید اطمینان حاصل نمود. زیرا اثر مطلوب اکثر مواد معدنی و ویتامین های موجود در خوراک پس از مدتی طولانی از بین رفته و فاقد ارزش غذایی می باشد. گندم، سویا و ذرت از ترکیبات اصلی خوراک قرقاول می باشد.

دارو و درمان:
بهترین اقدامات درمانی برای دوره های پرورش، اعمال مدیریت صحیح می باشد. به طوری که غذای مطلوب و آب تازه بهترین ر‍‍ژیم درمانی برای حصول نتایج ایده آل خواهد بود. از آنجایی که ۸۰% خون را آب تشکیل می دهد، لذا می توان در نظر داشت که آب مصرفی چه تاثیری را در پی خواهد داشت. آب مصرفی گله هر صبح و هر شب باید تعویض و ظروف آن هر ۲ روز یکبار تمییز و ضدعفونی گردد. در صورت اصرار به مصرف محلول های درمانی، می توان از مخلوط ویتامین الکترولیت استفاده نمود.

جوجه کشی قرقاول:

ذخیره و مراقبت از تخم ها قبل از جوجه کشی اهمیت زیادی دارد. برای نگهداری تخم ها باید آنها را در شرایط مرطوب وخنک در دمای16تا14 و رطوبت 75تا73درصد نگهداری نمود.در صورت ذخیره تخم ها بیشتر از 6تا5روز باید آنها را روزی 1 تا 2 بار چرخاند .
 بهترین زمان برای نگهداری تخم ها 8تا7روز بوده وحداکثر 12تا10روز است که توصیه نمی گردد زیرا با گذشت زمان درصد هچ تخم ها پایین می آید
از ذخیره تخم ها با پوسته نازک وترک خورده جلوگیری شود به دلیل این که این تخم ها رطوبت مورد نیاز جنین را به سختی در خود نگاه داشته واحتمال وقوع بیماری را در تخم های شکسته افزایش می یابد .
همچنین در تخم های بیش از حد درشت هچ کاهش یافته و تخم های ریز جوجه با جثه کوچک به بار می آورد ونباید از تخم های خیلی بزرگ و خیلی کوچک استفاده نمود.در نهایت باید از تخم های سالم با اندازه طبیعی و تمیز استفاده کرد .

دوره جوجه کشی تخم قرقاول 24 تا 26 روز بوده و بعد از21روز تخم ها از دستگاه ستر به هچر انتقال می یابد.دمای ستر36/6تا36/3 ورطوبت65تا60درصد و دمای هچر37/2تا37 و رطوبت70 تا 75می باشد .

اغلب مشکلات هچ ناشی از عدم کنترل دما ورطوبت است به طوری که دما و رطوبت بیش از حد و یا کمتر روی وضعیت جنین اثر گذاشته و مشکلاتی نظیر مرگ جنین ویا ضعف جنین و خروج سخت از تخم را پدید می آورد .

تهویه عامل مهم دیگری در جوجه کشی است به طوری که تهویه در زمان هچ باید افزایش یابد تا اکسیژن وارد و دی اکسید کربن از تخم خارج گردد و اینگونه جنین رشد یافته وافزایش حجم می یابد.

پس از تولد جوجه ها, دما باید به 32 درجه کاهش یابد.

تهیه و گردآوری : واحد تحقیقات جوجه تک